Kustpad
Deze video’s geeft weer hoe Astrid Salman en Mark Glotzbach reageren op elkaars gedichten over zee, strand en duinen. Om en om dragen zij een gedicht voor waarin zij elk op eigen wijze, maar elkaar antwoordend en aanvullend, bezingen wat hen beweegt. De reeks heet dan ook Kustpad en is als het ware een mondelinge versie van het ’poëziepad’ dat zij samenstellen ter gelegenheid van Slikwerk, de jaarlijkse open atelierroute op Het Bildt.
Heufdzaeke
Stellingwarfs
Heufdzaeke
Belangriek, veurnaem, onder de indrok van
Bekieken, vergelieken
Keuzes maeken
Opbouwen
De grote kleine man
Heufdzaeke
Andacht, uutvergroten, centraol
Wikken en wegen
Hiemen en poesten
Deurdouwen
Onderscheidend van allemaol
Heufdzaeke
Antippen, onderstrepen, anpriezen
Benumen, bepraoten
Oppoetsen, anvieteren
Verstouwen
Niet uut et oge verliezen
Heufdzaeke
Koncentreren, studeren, hoge latte
Perberen, konterleren
Broggebouwen
Heb niet alliend de kop d’r bi’j
Mar ok et hatte!
Vule is mar bi’jzaeke
Weinig van betekenis, nog minder van belang
Heufdzaeke is daj’
Begriepen, beseffen
Vertrouwen
Dat ok de alderkleinste kleinighied
Anzet tot iets groots wezen kan.
Attie Nijboer
Oolde karke
Stellingwarfs
Staotig troont de oolde karke
boven alle daeken uut.
Miemert op zien eigen wieze
over al et dörps geluud.
As de wiend wi’jt om de toren,
is de koster dat wel wend.
Hi’j wet dat gien stien ooit waankelt
op et stevig fonnement.
Op ’e kaansel ligt de biebel,
waor de domenee vaek’ uut lest.
’t Volk dat luustert naor de zinnen,
et gebed dat gaot ’t best.
Om de karke staon de stienen
as een iewig eerbetoon
veur heur die oons dierber weren;
elk zien wezen, elk zien toon.
In de hede speulen voegels,
vrotten, tsjilpen zoas wi’j,
stiegen hoger as de karke,
vliegen de wolkens haost veurbi’j…
Baoken in de onrusttieden,
hi’j blift op zien plakkien staon
en de klinke van de deure
zal veur ieder eupengaon.
Harmen Houtman
A project of
for
